Jak jeść przy chorobach układu pokarmowego?

Choroby układu pokarmowego niosą ze sobą różne restrykcje dietetyczne. Eliminacje pokarmowe uwarunkowane są tym, jaki obszar jest dotknięty chorobą i co konkretnie się dzieje. W tym artykule wyjaśniamy, jak należy się odżywiać przy określonych schorzeniach układu pokarmowego.

Najczęstsze choroby układu pokarmowego

Prawidłowa praca układu pokarmowego ma niezwykle istotne znaczenie dla zdrowia naszego organizmu. Niestety wiele osób zmaga się ze  schorzeniami, które często wiążą się z nieprzyjemnymi skutkami ubocznymi. Przykładowymi chorobami, które występują w obrębie układu pokarmowego, są:

  • refluks żołądka
  • Helicobacter pylori
  • zespół jelita drażliwego
  • SIBO
  • hemoroidy
  • choroba Leśniowskiego Crohna
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Choroby układu pokarmowego mogą objawiać się w różny sposób. Niektóre z nich mają stosunkowo łagodny przebieg, inne wiążą się z dokuczliwymi, a niekiedy również bolesnymi dolegliwościami.
Odżywianie przy chorobach układu pokarmowego jest niezwykle kluczowe. Pozwala ono na odciążenie organu objętego chorobą, polepszenie samopoczucia, wygaszenie niektórych objawów, przejście w stan remisji, jeśli mamy do czynienia z chorobą autoimmunologiczną.

Czym powinna się charakteryzować dieta przy chorobach układu pokarmowego?

Aby złagodzić objawy związane z chorobami układu pokarmowego, warto wypracować u siebie odpowiednie nawyki żywieniowe, które w korzystny sposób wpływają na procesy trawienne. O czym szczególnie warto pamiętać? Jak powinna wyglądać prawidłowa dieta przy chorobach układu pokarmowego?

1. Powolne zjadanie posiłków. Daj sobie czas.

Pamiętaj o tym, że proces trawienia rozpoczyna się już od jamy ustnej. To na tym etapie posiłek powinien być dobrze rozdrobniony. Im lepiej rozdrobniony posiłek tym, mniejsze uczucie ciężkości po posiłku. Dodatkowo zjedzenie go wolniej da nam sytość w większym stopniu.

W tym punkcie warto też się zastanowić nad ważnością zjadanych dań. Jeśli jemy w pośpiechu, w drodze taki posiłek może być przez nas niezauważony. Taki styl jedzenia daje nam większe ryzyko na zjedzenie o wiele większej porcji niż zjedzenie go w spokoju.
 
2. Lekkostrawność dań.

W tym wypadku warto zrezygnować z posiłków smażonych, zwłaszcza tych w głębokim tłuszczu. Szczególnie na te kwestie zwróć uwagę, kiedy wybierasz posiłki przy chorobach żołądka. Im danie bardziej wysmażone, mające dużą ilość tłuszczu, tym bardziej obciążymy żołądek, a co za tym idzie, będziemy odczuwać tego przykre konsekwencje. Może powodować to nawet dyskomfort.
 
3. Rób przerwy pomiędzy posiłkami. 

W tym punkcie warto odnieść się do kompleksu mioelektrycznego (MMC), który uruchamia się w przerwach między posiłkami. Jego działanie można porównać do miotełki w naszych jelitach. Powoduje, że wszystkie resztki z jelita cienkiego są delegowane dalej. Jeśli ciągle podjadasz, nawet żujesz gumę, to ten kompleks nie ma możliwości uruchomienia się. W ten sposób działasz sobie na niekorzyść, zwłaszcza jeśli cierpisz na przykład na zaparcia. Bardzo często kompleks MMC jest również uszkodzony w zaburzeniach SIBO. Pozwól sobie zatem na przerwę od posiłków minimum 3 godziny. Pij pomiędzy wodę, herbatę i kawę bez cukru czy mleka.

4. Dbaj o odpowiednie nawodnienie.

Wydawałoby się, że picie zwykłej wody nie ma aż tak wielkiego znaczenia. A jednak! Prawidłowe nawodnienie sprzyja produkcji enzymów trawiennych, a także pomaga w przechodzeniu i pęcznieniu treści pokarmowej w jelitach. Pamiętaj o tym, zwłaszcza kiedy w Twojej diecie są duże ilości błonnika: otręby, warzywa, kasze. Brak wody to brak możliwości przechodzenia wszystkich włókien błonnika w jelicie. Niestety przy dużej ilości błonnika, a zbyt małej ilości wody, możesz jeszcze bardziej nasilić objawy, np. zaparć. Optymalna ilość wody to około 30 ml na kg masy ciała.

Posiłki przy chorobach żołądka

Każde zalecenia w zaburzeniach układu pokarmowego muszą być wdrażane indywidualnie, w zależności od charakteru danego schorzenia. Dla przykładu, dieta przy refluksie żołądka powinna składać się z 5-6 małych i lekkostrawnych posiłków. Punktem wspólnym z pewnością będą te kwestie, które zostały poruszone powyżej. Tyczą się one tak naprawdę zarówno zdrowych, jak i chorych osób.

Każda zbyt ciężkostrawna dieta, która obfituje w smażone dania czy codzienne podjadanie, może w perspektywie czasu wywołać efekt, którego nie chcemy. Może się to kumulować z innymi aspektami, które wyzwolą daną chorobę. Dlatego tak ważne jest spożywanie bogatych w substancje odżywcze posiłków w regularnych odstępach czasowych.

Jak zadbać o dietę przy chorobach układu pokarmowego?

W codziennym życiu nieraz trudno jest pamiętać o spożywaniu regularnych, lekkich i zdrowych posiłków. Zwłaszcza, jeśli często jesteśmy zabiegani i mamy na głowie mnóstwo obowiązków. Czy możliwe jest, aby pogodzić intensywny styl życia ze zdrowym odżywianiem? Na szczęście jest na to prosty sposób - gotowa dieta pudełkowa!
Be Diet Catering przygotowaliśmy kilka różnych wariantów diet odpowiadających na określone potrzeby żywieniowe. Jeśli zmagasz się z chorobami układu pokarmowego i chcesz złagodzić ich objawy, polecamy naszą dietę Optimal, która składa się z pięciu pełnowartościowych, zbilansowanych posiłków. W tym modelu odżywiania uwzględnione są wszystkie grupy produktów, dzięki czemu masz pewność, że dostarczasz swojemu organizmowi wszystkie niezbędne mikro- i makroelementy. Ułożone przez dietetyków klinicznych menu wspiera pracę układu pokarmowego, sprzyjając zdrowiu i jednocześnie dobremu samopoczuciu.
Pamiętaj o tym, że w przypadku uciążliwych dolegliwości związanych z chorobami układu pokarmowego, w pierwszej kolejności należy udać się do specjalisty, który w razie potrzeby zaleci indywidualną dietę, przeważnie dietę eliminującą określone grupy produktów.

Zespół rozrostu bakteryjnego – SIBO. Jak go diagnozować i leczyć w praktyce lekarza rodzinnego w świetle nowych wytycznych? Maciej Jabłkowski, Jolanta Białkowska-Warzecha, Aleksandra Jabłkowska, Lekarz POZ 1/2022


Czy dieta bezglutenowa jest zdrowa dla każdego?

Dieta bezglutenowa to model żywienia, który w ostatniej dekadzie znacznie zyskał na popularności. Jego główną zasadą jest eliminacja glutenu, czyli mieszanki białek roślinnych (gliadyny i gluteniny) znajdujących się w wielu zbożach – pszenicy, orkiszu, żyta czy jęczmienia. Zamiast ulegać tej modzie, warto zadać sobie pytanie – czy dieta bezglutenowa jest bezpieczna i odpowiednia dla każdego?­

Dieta bezglutenowa – korzyści i wady

Gluten odpowiedzialny jest za właściwości strukturotwórcze mąki. To właśnie on powoduje, że ciasto staje się elastyczne. 

Dieta bezglutenowa przynosi korzyści u osób zmagających się z celiakią, nietolerancją lub nadwrażliwością na gluten. Celiakia jest chorobą o podłożu immunologicznym. U osób zmagających się z tych schorzeniem, spożycie glutenu powoduje produkcję przeciwciał i pojawienie się stanu zapalnego w organizmie. W rezultacie zanikają kosmki błony śluzowej jelita cienkiego. Wprowadzenie diety bezglutenowej umożliwia częściowe, a nawet całkowite zagojenie się błony śluzowej dwunastnicy i pozwala złagodzić lub wyeliminować objawy celiakii takie jak zaburzenia wchłaniania, problemy trawienne, zaburzenia skórne czy niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza.

Dieta bezglutenowa – wady

Eliminacja glutenu w określonych przypadkach, np. u osób chorujących na celiakię, jest w pełni uzasadniona. Jednakże dieta bezglutenowa u osób zdrowych nie zawsze jest dobrym pomysłem. Dlaczego? Rezygnacja z glutenu w diecie może powodować szereg niekorzyści zdrowotnych.

  • Jeżeli jest nieodpowiednio zbilansowana, może doprowadzić do niedoborów żywieniowych. 
  • Produkty bezglutenowe zwykle zawierają mniejszą ilość minerałów, w tym przede wszystkim wapnia, magnezu, żelaza, a także kwasu foliowego oraz błonnika.
  • Dieta bezglutenowa często dostarcza organizmowi większą ilość tłuszczu i cholesterolu
  • Dodatkowo produkty bezglutenowe są średnio 2-3 razy droższe, niż tradycyjne pieczywo czy też mąka.

 

Gluten a problemy trawienne

W przypadku nietolerancji lub alergii, spożycie glutenu może wywoływać szereg problemów trawiennych. Do najczęściej występujących objawów zaliczamy:

  • ból brzucha;
  • nudności;
  • wymioty;
  • wzdęcia i uczucie pełności;
  • zaparcia i biegunki;
  • drętwienie rąk i nóg;
  • skurcze mięśni i ból stawów;
  • ból głowy;
  • złe samopoczucie, zmęczenie, dezorientacja

Dieta bezglutenowa dla osób zdrowych

Dieta bezglutenowa ze względu na dość duże restrykcje nie jest polecana dla osób zdrowych, u których spożycie glutenu nie wywołuje objawów. Nieumiejętne stosowanie diety eliminacyjnej, bez jej odpowiedniego zbilansowania może przyczynić się do wystąpienia groźnych dla zdrowia niedoborów pokarmowych. Chociaż sam w sobie gluten nie posiada szczególnych wartości odżywczych, zawierające go produkty zbożowe stanowią już ważny element codziennej diety. Nie ulega więc wątpliwości, że gluten a zdrowie to pojęcia silnie ze sobą powiązane.

Dieta bezglutenowa a utrata wagi – fakt czy mit?

Błędem jest myślenie, że samo wyeliminowanie glutenu przyczynia się do utraty wagi. W przypadku redukcji najważniejszą kwestią jest odpowiednia kaloryczność diety, uwzględniająca deficyt energetyczny. Wprowadzanie eliminacji jest w tym przypadku jest bezzasadne. Gluten nie ma większego wpływu na przebieg procesu odchudzania. 
Powodem, dla którego wiele osób chudnie na diecie bezglutenowej, jest eliminacja dużej grupy produktów ze swojej diety. Niestety, często jest to efekt krótkotrwały – organizm pragnie szybko uzupełnić brakującą energię, dlatego na diecie bezglutenowej możesz mieć większą ochotę na niezdrowe, wysokokaloryczne przekąski. Jak zatem widać, dieta bezglutenowa a utrata wagi niekoniecznie może okazać się prawdą. Więcej na ten temat dowiesz się w naszym artykule – odchudzanie a dieta bezglutenowa.

Gluten a choroby autoimmunologiczne

Najważniejszym założeniem żywienia w chorobach autoimmunologicznych (np. Hashimoto) jest dieta przeciwzapalna, uwzględniająca wysoką zawartość wielonienasyconych kwasów tłuszczowych oraz antyoksydantów. Osoby zmagające się z chorobami autoimmunologicznymi mogły zetknąć się z rekomendacją dotyczącą wykluczenia z diety glutenu. Nie wykazano jednak wpływu glutenu na przebieg choroby.
Należy jednak zaznaczyć, że celiakia zalicza się do chorób autoimmunologicznych, a jedna choroba autoimmunologiczna może stanowić predyspozycję do zachorowania na drugą chorobę o podobnym podłożu. W związku z tym warto wykonać dodatkowe badania aby wykluczyć lub potwierdzić alergię na gluten i w razie konieczności wprowadzić odpowiednią dietę. 

Dieta bezglutenowa dla sportowców

Sportowcy na diecie bezglutenowej powinni dostosować jadłospis indywidualnie do swoich potrzeb. Szczególną uwagę należy zwrócić na codzienne menu, które powinno być bogate w białko, węglowodany złożone i zdrowe tłuszcze. Dieta bezglutenowa dla sportowców musi dostarczać im solidną dawkę energii, która umożliwi wykonywanie nawet bardzo intensywnych treningów.

Dieta bezglutenowa a cukrzyca

Badania naukowe wykazały, że u osób chorujących na cukrzycę typu 1, ryzyko zachorowania na celiakię wzrasta aż kilkukrotnie. Z kolei u osób będących na diecie bezglutenowej, stosujących źle zbilansowaną, wysokoenergetyczną, bogatą w cukier i tłuszcz dietę, przy braku odpowiedniej aktywności fizycznej może rozwinąć się cukrzyca typu 2. Dlatego na diecie bezglutenowej tak ważne jest racjonalne i zdrowe odżywianie. powinno ono być stosowane nie tylko w przypadku cukrzycy, ale także jako profilaktyka przed nią.
Przede wszystkim należy unikać produktów z wysokim indeksem glikemicznym, zwrócić uwagę na stopień rozgotowania (produkty powinny być al dente) a także zrezygnować z dużej ilości cukrów prostych.  Dla osób, które chcą poprawić swoje odżywianie w celach profilaktyki przeciw cukrzycy, ale z uwagi na szybki styl życia, nie mają czasu na szykowanie zdrowych posiłków, powstała nasza dieta pudełkowa Be Diet Low IG. Jest to program żywieniowy oparty na produktach i średnim i niskim IG, a jednocześnie ograniczający gluten.

Dieta bezglutenowa a wykluczenia pokarmowe

Stosując dietę bezglutenową należy wykluczyć z diety wszystkie produkty będące źródłem glutenu. Znajdziemy go w tradycyjnym pieczywie, makaronach, niektórych kaszach, a także innych produktach spożywczych (niezawierających naturalnie białek glutenu) na skutek zanieczyszczenia podczas procesu produkcji. W przypadku celiakii, w której nawet niewielka ilość glutenu jest niekorzystna, zaleca się korzystanie z certyfikowanych produktów bezglutenowych.


Pożywna i lekka kolacja - jak ją skomponować?

Kolacja jest dla większości z nas ostatnim posiłkiem w ciągu dnia. Stanowi ważny element diety i ma duży wpływ na utrzymanie prawidłowej wagi i dobrej przemiany materii. Kolacja powinna składać się w większości z produktów łatwostrawnych, ponieważ ciężkostrawny posiłek zjedzony o tak późnej godzinie może przyczyniać się do problemów z zaśnięciem, a dodatkowo może powodować pieczenie w przełyku oraz wzdęcia. Z kolei wyeliminowanie kolacji ze swojej diety może negatywnie wpływać na jakość snu.

Lekka i zdrowa kolacja – jak ją skomponować?

Ważna jest nie tylko odpowiednia kompozycja składników, ale również objętość kolacji, która nie powinna być za duża. Dlaczego? Spożywanie obfitych i wysokokalorycznych kolacji stanowi ryzyko nadwagi i otyłości oraz utrudnia zasypianie. Nie ma co się dziwić – podobnie jak każdy z nas, również nasz organizm w porze wieczornej pragnie przestawić się na tryb odpoczynku, a trawienie ciężkostrawnych i obfitych dań z pewnością tego nie ułatwia. Z tego względu, kolacja powinna dostarczać około 25% wartości energetycznej diety.
Jak skomponować lekką kolację? W jej skład powinny wchodzić produkty zbożowe pełnoziarniste połączone z produktami będącymi źródłem białka i tłuszczów roślinnych z dodatkiem warzyw lub owoców.

O której najlepiej zjeść kolację?

Przyjmuje się, że ostatni posiłek powinno zjeść się 2-3 godziny przed snem.
Kwestia ta jest uwarunkowana indywidualnym zegarem biologicznym, który może różnić się u każdego w zależności od rytmu dnia. Przykładowo dla osoby, która zasypia o 22:00 - 23:00, idealną porą na kolację będzie godzina 19:00-20:00.

Zdrowa kolacja – z czego powinna się składać?

To, z czego będzie składać się Twoja kolacja, może mieć różny wpływ na sen. Większa ilość tłuszczu w kolacji może przedłużyć sen głęboki, ale jednocześnie skrócić fazę REM. Kolacja z większą ilością węglowodanów może z kolei wpłynąć na wydłużenie fazy REM.
Wykluczenie lub zbyt niska zawartość białka w ciągu dnia może negatywnie wpływać na jakość snu i utrudniać zasypianie. Z kolei wysoka zawartość białka, a niska węglowodanów w ciągu dnia może wpływać na przerywanie snu.
Osoby, które intensywnie trenują w celu zwiększenia masy mięśniowej i przyrostu siły, mogą spożywać większą ilość białka.

Czego nie powinna zawierać zdrowa kolacja, aby zapewnić odpowiednią jakość i ilość snu?

Późnym popołudniem oraz wieczorem należy unikać kofeiny, która działa pobudzająco oraz alkoholu, który skutkuje przerywaniem snu.  

Lekka kolacja na ciepło – przykładowe przepisy

Istnieje całe mnóstwo lekkich, a przy tym wyjątkowo smacznych i banalnie prostych w wykonaniu pomysłów na zdrową kolację. Poniżej znajdziesz kilka naszych propozycji:

Jaglanka z truskawkami

Składniki:

  • 40g kaszy jaglanej
  • 200ml mleka
  • 1 łyżka ksylitolu/erytrytolu
  • 150g truskawek świeżych lub mrożonych
  • 10g płatków migdałowych

Przygotowanie:
Kaszę jaglaną wypłucz w zimnej wodzie, przełóż do garnka i gotuj na mleku z dodatkiem ksylitolu lub erytrytolu około 10 do 15 minut, mieszając co chwilę. Jeśli jaglanka będzie za gęsta, możesz do niej dodać wody lub mleka. Na koniec dodaj jeszcze truskawki i posyp płatkami migdałowych.

Wrap z jajecznicą i warzywami

Składniki:

  • 2 jajka
  • garść sałaty lodowej
  • 30g papryki czerwonej pokrojonej w kostkę
  • łyżeczka oliwy
  • 3 plastry pomidora

Przygotowanie:
Jajka usmaż na patelni. Pokrój w kostkę sałatę, paprykę, a pomidora w plastry. Podgrzej tortillę 10 sekund w kuchence mikrofalowej, wyłóż na nią jajecznicę, warzywa i zawiń.

Omlet z warzywami 

Składniki:

  • 2 jaja 
  • szczypiorek - 2 łyżki
  • ulubione warzywa 150g
  • sól, pieprz

Przygotowanie: 
Jaja roztrzep, przypraw, dodaj szczypiorek i wylej masę na patelnię. Smaż około 3 minuty z każdej strony na średnim ogniu. Na powstały omlet wyłóż ulubione warzywa.

Lekka kolacja dla dwojga – jak przygotować?

Zmiana nawyków żywieniowych na zdrowsze jest łatwiejsza, kiedy wprowadza się ją wspólnie z bliską osobą, np. przyjaciółką lub partnerem. Lekka kolacja dla dwojga może być smaczna i sycąca, jeśli zadbasz o to, aby zawierała odpowiednią ilość białka, węglowodanów złożonych, zdrowych tłuszczy, a także świeżych warzyw. Jeśli niekoniecznie masz czas na komponowanie zbilansowanych posiłków, zawsze możesz skorzystać ze sprawdzonego wsparcia – jest nim nasza profesjonalnie opracowana dieta pudełkowa Optimal! To idealny wybór dla każdego, kto żyje na pełnych obrotach i poszukuje zdrowego, a jednocześnie wygodnego sposobu odżywiania!

Zalety lekkiej i zdrowej kolacji

W pogoni za pięknym wyglądem i szczupłą sylwetką, niektórzy z nas decydują się podjąć radykalne kroki, takie jak przejście na restrykcyjną dietę, detoks czy wielogodzinne, intensywne treningi. W rzeczywistości metodą, która przynosi najlepsze i co ważne, długotrwałe efekty, jest eliminacja niewłaściwych nawyków żywieniowych oraz codzienna, minimum półgodzinna aktywność fizyczna. Już proste zmiany, takie jak spożywanie lekkiej kolacji czy ograniczenie ilości cukru w diecie, mogą przynieść szybkie i wyraźnie odczuwalne rezultaty. Fit kolacja to gwarancja dobrego snu i zgrabnej sylwetki!
Pamiętajmy o tym, że wprowadzenie zdrowych nawyków, do których należy również lekka kolacja, nie tylko ułatwi nam utrzymanie zgrabnej sylwetki, ale dodatkowo korzystnie wpłynie na nasze samopoczucie oraz wygląd skóry, włosów i paznokci. Chociaż nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę, to właśnie produkty, które spożywamy, mają kluczowy wpływ na kondycję cery czy wygląd włosów. To kolejny powód, dla którego zdecydowanie warto przestawić się na zdrowszy tryb życia!


Czy warto zdecydować się na oczyszczanie organizmu? Jak zrobić to mądrze?

Obecnie obserwuje się niezliczoną ilość informacji i publikacji na temat diet oczyszczających w internecie czy w mediach społecznościowych. Jest to termin bardzo aktualny i jednoczenie budzący szereg kontrowersji. Co rusz powstają nowe, cudowne diety, które mają oczyścić nasz organizm z niezidentyfikowanych toksyn. Czy ich stosowanie rzeczywiście może przynieść korzystne rezultaty, czy wręcz przeciwnie? Jak powinno wyglądać oczyszczanie organizmu, aby było bezpieczne? Odpowiadamy!

Oczyszczanie organizmu – czy warto to robić?

Najczęściej na diety oczyszczające decydują się osoby chcące zrzucić nadprogramowe kilogramy, które czują się ciężko, odczuwają przewlekłe zmęczenie i ospałość oraz mają problemy z koncentracją. Wiosna jest również porą roku, w której szczególnie promowane są te diety. Wiele osób po zimie zmaga się z dodatkowymi kilogramami oraz brakiem energii. Oczyszczanie organizmu ma być na nie skutecznym rozwiązaniem.

Problemem, który budzi kontrowersje w tej dziedzinie, jest samo określenie cel diety. Podobno ma ona nas oczyszczać z toksyn, które sami wynalazcy diet oraz producenci suplementów nie do końca potrafią zdefiniować. Co więcej, stosowane w temacie diet oczyszczających pojęcie toksyn kłóci się z medycznymi określeniami toksyny jako takiej. Słownik języka polskiego definiuje toksynę jako substancję chemiczną wytwarzaną przez organizmy żywe, mającą właściwości trujące dla innego organizmu. Medycyna każe od razu odstawić toksynę czy produkt będący jej źródłem i oczyścić organizm poprzez wydalenie z moczem, kałem czy potem. 
 
Spójrzmy na kwestię oczyszczania organizmu w szerszym kontekście. Nasz ludzki organizm jest naturalnie wyposażony w organy, których zadaniem jest nieustanna praca dla naszego zdrowia. Niektóre z nich, w tym między innymi wątroba, nerki, płuca, przewód pokarmowy czy skóra zajmują się usuwaniem z organizmu zbędnych czy nawet szkodliwych składników. Dla przykładu, sama wątroba na bieżąco neutralizuje wiele toksyn jak amoniak czy alkohol, a także metabolizuje przyjmowane leki i preparaty. Oczyszczanie organizmu jest zatem procesem, który przebiega w całkowicie naturalny sposób nawet wtedy, gdy nie stosujemy żadnej specjalnej diety w tym celu.

Czy oczyszczanie organizmu z toksyn za pomocą diety oczyszczającej jest bezpieczne?

Wiele diet oczyszczających może być bardzo szkodliwych dla organizmu. Wynikać to może między innymi z następujących powodów:

  • Często są to mono diety, które nie dostarczają organizmowi wystarczającej ilości składników odżywczych. Biorąc pod uwagę to, że na takie diety decydują się osoby z objawami np. przemęczenia i braku energii, to stosowanie takiej diety może jeszcze bardziej pogłębiać problem.
  • Diety oczyszczające organizm w wielu przypadkach są bardzo niskokaloryczne, co prowadzi do deficytu energetycznego. Osoby, które decydują się na taką dietę to najczęściej osoby mające problem z nadwagą i odżywiające się niezdrowo i cierpiące z tego powodu na niedobór składników odżywczych. Oczyszczanie organizmu za pomocą diety niskokalorycznej u takich osób może doprowadzić do pogłębienia problemu niedoborów pokarmowych, czego konsekwencją mogą być zaburzenia żywieniowe, rozregulowanie organizmu czy trudności z utrzymaniem wagi po zakończeniu diety oczyszczającej.
  •  

  • Stosowanie diety oczyszczającej, zwłaszcza przez dłuższy czas, może doprowadzić do zmniejszenia odporności organizmu. Jest to szczególnie istotna kwestia zimą oraz wczesną wiosną. Zasady diety nie pozwalają przyjmować wystarczającej ilości składników odżywczych i energii w ciągu dnia oraz bazują na surowych produktach, natomiast brakuje w nich ciepłych, rozgrzewających posiłków, które są niezwykle ważne w zimowej diecie wzmacniającej odporność.
  • Zalecenia diet oczyszczających są często po prostu szkodliwe dla zdrowia. W szpitalach zdarzają się przypadki pacjentów, u których w wyniku stosowania diet oczyszczających doszło np. do problemów z przewodem pokarmowym. Niebezpieczne dla zdrowia zaburzania mogą pojawić się również w wyniku połączenia nietypowych składników jako jedynego pokarmu w ciągu dnia
  • Brakuje badań, które jednoznacznie określałyby zdrowotność i słuszność takich diet.

Jak oczyścić organizm w bezpieczny sposób?

 
Skoro diety oczyszczające mogą być niebezpieczne i wcale nie przybliżają nas do upragnionego celu, to jak oczyścić organizm w skuteczny i bezpieczny dla zdrowia sposób? Oczyszczanie jelit nie musi wiązać się z restrykcyjną dietą! Rozwiązaniem jest zdrowe, rozsądne podejście, bez drastycznego traktowania naszego organizmu.
W przypadku złego samopoczucia, obniżonej energii i pojawienia się negatywnych objawów, najlepiej udać się do lekarza i wykonać zalecane badania lub choćby standardowy, profilaktyczny pakiet badań, w zależności od potrzeb.
Kolejnym krokiem jest dobranie odpowiedniej kaloryczności diety. Nie powinna ona być niższa niż podstawowa przemiana materii, określona na podstawie założonych celów - redukcji lub utrzymania masy ciała.
Ostatnim krokiem jest wprowadzenie odpowiednio zbilansowanej diety uzupełniającej niedobory w organizmie oraz właściwy styl życia. Warto postawić na regularną aktywność fizyczną i przebywanie na świeżym powietrzu. Dodatkowo możesz wprowadzić do swojej diety produkty, które w naturalny sposób wpierają oczyszczanie organizmu.

 Oprócz tego warto trzymać się kilku podstawowych zasad:

  • pić odpowiednią ilość wody
  • spożywać warzywa i owoce, najlepiej do każdego posiłku
  • wysypiać się i dbać o regenerację organizmu
  • w miarę możliwości wprowadzić zmiany redukujące stres w życiu
  • spożywać dobrej jakości niskoprzetworzone posiłki
  • zrezygnować z alkoholu, słodyczy, fast foodów, słonych przekąsek, wyrobów cukierniczych, słodkich napoi
  • posiłki spożywać w spokojnej atmosferze, dokładnie przeżuwając, co poprawia proces trawienia,
  • po konsultacji z wykwalifikowaną osobą i przy braku przeciwwskazań można włączyć odpowiednie do potrzeb zioła.

Jaka dieta na oczyszczanie organizmu?

Spadki energii w ciągu dnia lub częste uczucie zmęczenia mogą być spowodowane niedoborami pokarmowymi, ale również spożywaniem nadmiaru węglowodanów, w codziennej diecie. W takiej sytuacji rozwiązaniem może być dieta keto, która ogranicza spożycie węglowodanów do minimum, zwiększa natomiast ilość tłuszczów oraz białek w diecie.
Jeśli poszukujesz mniej restrykcyjnej diety, która pozwoli Ci zachować wysoki poziom energii przez cały dzień oraz wspomoże oczyszczanie organizmu z toksyn, w takim przypadku polecana jest dieta Low IG, oparta na produktach o niskim i średnim indeksie glikemicznym.
Więcej praktycznych i potwierdzonych przez dietetyków informacji na temat skutecznego i co najważniejsze, bezpiecznego dla zdrowia oczyszczania organizmu znajdziesz w naszym artykule o zdrowym detoksie. Zachęcamy do lektury!


Zatrzymanie wody w organizmie - jakie są przyczyny i w jaki sposób temu przeciwdziałać?

Zatrzymanie wody to termin doskonale znany zwłaszcza kobietom. Najprościej mówiąc, jest to stan, w którym organizm gromadzi nadmiar płynów, co może prowadzić między innymi do wzrostu wagi, a także pojawienia się obrzęków i opuchnięć. W organizmie człowieka woda stanowi aż 60 % masy ciała, co świadczy o tym jak bardzo jest ważna dla naszego zdrowia. Niektóre czynniki prowadzą jednak to nadmiernego zatrzymywania wody w ciele w układzie krążenia, tkankach miękkich i jamach ciała. Jakie mogą być przyczyny takiego stanu? W jaki sposób można mu przeciwdziałać? Sprawdźmy to!

Nadmiar wody w organizmie – objawy

W prawidłowych warunkach zdrowego organizmu, poziom wody w ciele jest regulowany przez funkcje nerek. Nadmierna ilość wody w organizmie, czyli przewodnienie, w bardzo krótkim czasie prowadzi do pojawienia się charakterystycznych objawów. Zatrzymywanie wody w organizmie cechuje się między innymi:

  • nagłym wzrostem masy ciała i jego wahaniami w ciągu dni/tygodni
  • pojawianiem się opuchnięć i obrzęków wokół kostek, łydek, stóp, na twarzy i palcach
  • uczuciem ciężkości i zmęczenia
  • bolesnością opuchniętych miejsc
  • występowaniem tzw. obrzęku wżerowego - po naciśnięciu kciukiem opuchniętego miejsca np. łydki, pojawia się charakterystyczne wgłębienie.

Ponadto niektóre czynniki mogą prowadzić do powstania wodobrzusza. U niektórych osób występuje również stan, w którym pojawia się problem z oddychaniem i ból w klatce piersiowej. W takiej sytuacji należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Nadmiar wody w organizmie – jakie mogą być przyczyny?

Przyczynami nadmiaru wody w organizmie mogą być:

  • zbyt mała ilość przyjmowanej wody w ciągu dnia - organizm wówczas zaczyna ją oszczędzać i rezultatem jest zatrzymanie wody w organizmie
  • spożywanie alkoholu
  • nadmierne spożywanie sodu
  • spożywanie nadmiernej ilości kilokalorii w stosunku do swojego zapotrzebowania - często wiąże się z nadmierną ilością spożytego sodu oraz magazynowaniem nadmiaru przyjętej energii w postaci glikogenu, który wiąże wodę, co może prowadzić do opuchnięć
  • zaburzenia hormonalne
  • niektóre leki np. hormonalne, na nadciśnienie, niesteroidowe leki przeciwzapalne
  • czas bezpośrednio przed miesiączką, ciąża
  • niedobór potasu
  • zbyt niska aktywność fizyczna, co wpływa na utrudnione krążenie
  • wysoka temperatura, upały
  • niewydolności nerek, niewydolność serca, marskość wątroby
  • niedożywienie, zbyt restrykcyjne diety
  • zaburzenia wodno-elektrolitowe wynikające ze źle zbilansowanej diety lub spożywanie w nadmiarze produktów słodkich, słonych, wysoko przetworzonych, fast foodów
  • stres.

Czy zatrzymywanie wody w organizmie jest niebezpieczne?

Jeśli nadmiar wody w organizmie jest stanem przewlekłym i utrzymuje się przez dłuższy czas, może stanowić zagrożenie dla zdrowia organizmu. Przewlekłe zatrzymanie wody w organizmie obciąża serce i nerki, co może nawet prowadzić do niewydolności tych narządów.
Dodatkowo sporym problemem w codziennym funkcjonowaniu mogą być opuchnięcia i obrzęki, które są jednymi z najbardziej powszechnych objawów nadmiaru wody w organizmie. Obrzęki w okolicy stóp, łydek czy kostek mogą znacznie utrudniać poruszanie się i wykonywanie prostych, codziennych czynności.
Nie ulega zatem wątpliwości, że zatrzymanie wody w organizmie może stanowić zagrożenie dla zdrowia, a dodatkowo obniżyć komfort życia. Dlatego warto wiedzieć, jak pozbyć się wody z organizmu i dbać o jej optymalny poziom.

Jak przeciwdziałać zatrzymywaniu się wody w organizmie?

  • pić odpowiednią ilość wody - często wypijamy za małą jej ilość, czego konsekwencją może być odkładanie się wody
  • ograniczenie ilości wypijanego alkoholu
  • ograniczenie ilości spożywanej soli, produktów wysoko przetworzonych np. fast food oraz słonych przekąsek, które zawierają jej znaczne ilości
  • umiarkowana aktywność fizyczna
  • odpowiednio zbilansowana dieta z ograniczeniem słodyczy o właściwej ilości kilokalorii dostosowanej indywidualnie do organizmu i aktywności fizycznej
  • warto spożywać odpowiednią ilość warzyw i owoców, są źródłem między innymi potasu, który jest obecny w bananach, pomidorach, brokułach czy kapuście, dodatkowo np. pietruszka jest moczopędna
  • zweryfikuj swój stan zdrowia z lekarzem, wykonaj odpowiednie do potrzeb i stanu badania
  • warto popracować nad poziomem stresu w życiu i dbać o jego regenerację, np. odpowiednia ilość snu wpływa na to, że nie podjadamy nadmiernie i jesteśmy bardziej odporni na sytuacje stresowe, bardziej spokojni w ciągu dnia
  • masaże też mogą być formą wsparcia w usuwaniu nadmiaru wody z organizmu.

Masz stale napięty grafik i uważasz, że nie znajdziesz w nim czasu na regularną aktywność fizyczną i zdrową dietę? Nie musisz się tym martwić! Wystarczy poświęcić dziennie zaledwie 15 min na ćwiczenia lub pół godziny na spacer w szybkim tempie, aby usprawnić funkcjonowanie całego organizmu i tym samym znacznie zmniejszyć ryzyko zatrzymywania się wody w organizmie! A co ze zdrowo zbilansowaną dietą, kiedy nie masz czasu na szykowanie 5 pełnowartościowych posiłków każdego dnia? W takim wypadku możesz sięgnąć po sprawdzone wsparcie w postaci gotowej diety pudełkowej!
Be Diet Optimal to opracowany przez specjalistów z zakresu dietetyki program żywieniowy. Stanowi idealną propozycję dla osób, które nie mogą sobie pozwolić na czasochłonne planowanie i gotowanie posiłków, a pragną zapewnić sobie zdrowe i wartościowe odżywianie każdego dnia. Smaczne i sycące dania dostarczą organizmowi wszystkie niezbędne składniki odżywcze i co bardzo ważne, zapobiegną podjadaniu niezdrowych przekąsek pomiędzy posiłkami. Pamiętaj o tym, że to właśnie odpowiednio skomponowana dieta jest jednym z filarów zdrowego funkcjonowania całego organizmu!
Jeśli chcesz zapobiec odkładaniu się nadmiaru wody w organizmie, zbilansowany program żywienia w połączeniu z piciem odpowiedniej ilości wody oraz codzienną aktywnością fizyczną stanowi klucz do sukcesu. Życzymy Ci dużo zdrowia! 😊


Czym objawia się niedobór witaminy D?

Witamina D należy do kluczowych składników, których potrzebuje nasz organizm dla prawidłowego funkcjonowania. Jej niedobór może prowadzić do negatywnych konsekwencji zdrowotnych, osłabiać kości i zwiększyć podatność na zachorowania. Jakie są objawy niedoboru witaminy D? Gdzie należy szukać tego składnika? Sprawdź to w naszym artykule!

Witamina D – właściwości

Jedną z kluczowych funkcji witaminy D w naszym organizmie jest regulacja metabolizmu wapnia oraz fosforu. Dodatkowo witamina D wpływa na prawidłową pracę praktycznie wszystkich tkanek, narządów oraz komórek w naszym ciele. Jej receptory znajdują się na powierzchni każdej komórki w ludzkim organizmie. Przedmiotem badań wciąż jest działanie plejotropowe witaminy D.

Referencyjne stężenie witaminy 25(OH)D3 w surowicy dla Europy Środkowej mieści się w przedziale 30-50 ng/ml.

Kiedy należy suplementować witaminę D?

U osób dorosłych bezpieczna jest suplementacja witaminą D w okresie od października do kwietnia. Natomiast w miesiącach wiosennych oraz letnich, kiedy za sprawą ekspozycji na słońce odbywa się synteza skórna witaminy D, suplementacja tego składniku zwykle nie jest konieczna. Ekspozycja na słońce 18% powierzchni ciała (odsłonięte przedramiona i częściowo nogi) bez stosowania filtrów ochronnych przez 15 minut dziennie pozwala już dostarczyć organizmowi odpowiednią ilość witaminy D.

Jaka jest optymalna dawka przy suplementacji witaminy D? W okresie jesienno-zimowym, ogólnie przyjętą dawką dla osób dorosłych jest 800-1000 IU/dobę, w zależności od masy ciała.

Warto kontrolować stężenie 25(OH)D3 we krwi, aby móc ustalić prawidłową dawkę do suplementacji. Nie jest to jednak standardowe działanie w grupach, które nie są objęte ryzykiem niedoborów.
U osób po 65 roku życia, synteza skórna ulega stopniowemu obniżeniu. Z tego względu, w tej grupie zalecana jest całoroczna suplementacja witaminą D w dawce 800-100 IU na dobę. Ponadto uzupełnianie tej witaminy jest istotne dla ludzi starszych z uwagi na udowodnione badaniami działanie przeciwzłamaniowe oraz przeciwupadkowe.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat suplementów diety, zachęcamy do przeczytania naszego artykułu „suplementy diety a zdrowie”.

Czy witaminę D można przedawkować?

Należy mieć na uwadze, że stężenie witaminy D w organizmie zależy od syntezy skórnej oraz podaży z pokarmem. Odpowiednia suplementacja zalecana jest w różnych grupach wiekowych, zwłaszcza w przypadku schorzeń i częstych zachorowań z tego względu, że witamina ta ma szeroki plejotropowy zakres działania.
Nadmiar witaminy D, nazywamy inaczej hiperwitaminozą bądź zatruciem witaminą D, zdarza się wyjątkowo rzadko. Z kolei niedobór witaminy D skutki może mieć bardzo poważne i występuje bardzo często. Według obserwacji z ostatnich lat, zarówno w populacji dziecięcej, jak i u osób dorosłych powszechnie występuje niedobór witaminy D. O niedoborze mówimy w sytuacji, gdy stężenie tej witaminy jest niższe niż 20 mg/ml we krwi.

Niedobór witaminy D – przyczyny

Do najczęstszych przyczyn niedoboru witaminy D należą:

  • Obniżona synteza skórna, której powody mogą być różne: niewielka ekspozycja na promieniowanie słoneczne, ciemniejsza karnacja, wysokie BMI, podeszły wiek, szerokość geograficzna, znaczny stopień zachmurzenia, zanieczyszczenia powietrza oraz stosowanie kremów z wysokimi filtrami
  • Niedostateczna podaż witaminy z pokarmem, diety eliminacyjne, zaburzenia odżywania, upośledzenia trawienia i wchłaniania

Niedobór witaminy D – objawy

Niedobór witaminy D, inaczej nazywany również deficytem, objawiać się może np. osteomalacją (zmniejszoną mineralizacją kości), zaburzeniami funkcjonowania układu nerwowego, obniżeniem odporności, a w przypadku dzieci – krzywicą. Ponadto ciężki niedobór witaminy D może zwiększać ryzyko złamań osteoporotycznych.
Przeprowadzone w ostatnich latach badania pokazują, że witamina D prawdopodobnie ma udział w patogenezie różnego rodzaju schorzeń, w tym chorób autoimmunizacyjnych, nowotworowych, endokrynologicznych, metabolicznych, kardiologiczno-naczyniowych oraz układu pokarmowego.

Niedobór witaminy D – objawy neurologiczne

Poza wymienionymi powyżej objawami, niedobór witaminy D może również powodować objawy neurologiczne, takie jak:

  • problemy ze snem
  • przewlekłe uczucie zmęczenia
  • bóle głowy
  • kłopoty z koncentracją, uczeniem się i zapamiętywaniem
  • pogorszony nastrój, brak motywacji, a nawet depresja

Jakie są najlepsze źródła witaminy D w diecie?

Witamina D występuje w żywności w niewielkich ilościach, dlatego w sezonie jesień-zima trudno w całości pokryć zapotrzebowanie na nią samą dietą. Witaminę D przede wszystkim można znaleźć w produktach zwierzęcych (zwłaszcza w rybach) oraz grzybach. Obecnie na rynku dostępna jest również żywność wzbogacana w witaminę D, np. margaryny. 

Jaka jest zawartość witaminy D w poszczególnych produktach?

 -węgorz świeży | 1200 IU/ 100 g
 -łosoś świeży dziki | 600–1000 IU/ 100 g
 -śledź w oleju | 808 IU/ 100 g
 -śledź marynowany | 480 IU/ 100 g
 -łosoś (gotowany/pieczony) | 540 IU/ 100 g
 -łosoś świeży hodowlany | 100–250 IU/ 100 g
 -ryby z puszki (tuńczyk, sardynki) | 200 IU/ 100 g
 -makrela (gotowana/pieczona) | 152 IU/ 100 g
 -dorsz świeży | 40 IU/ 100 g
 -grzyby shiitake | 100 IU/ 100 g
 -żółtko jajka | 54 IU/ 100 g
 -ser żółty | 7,6–28 IU/ 100 g
 -mleko krowie   0,4-1,2 IU/ 100 g

Nie ulega wątpliwości, że odpowiednio skomponowana, zdrowa dieta uwzględniająca wszystkie grupy pokarmowe, w tym również produkty pochodzenia zwierzęcego oraz ryby, ma korzystny wpływ na odpowiedni poziom witaminy D w organizmie. Musimy jednak pamiętać o tym, że trudno jest dostarczyć odpowiednią ilość tej witaminy wyłącznie z pokarmów. Dlatego wiosną i latem warto (oczywiście z zachowaniem rozsądku) korzystać z uroków słonecznej pogody, natomiast w okresie jesienno-zimowym najlepiej uzupełniać swoją dietę za pomocą sprawdzonych suplementów o odpowiednio dobranej do naszych potrzeb dawce witaminy D. To pozwoli nam uniknąć przykrych konsekwencji niedoboru tego składnika w organizmie!


Jakie są objawy refluksu i czy można je zmniejszyć dietą?

Refluks jest chorobą, która cechuje się cofaniem się treści pokarmowej. Wyróżniamy kilka typów refluksu, jednak najczęściej spotykany jest refluks żołądkowo-jelitowy. Refluks objawia się tym, że kwaśna treść żołądka trafia do przełyku, co może doprowadzić do drażnienia błony śluzowej przełyku i rozwoju stanu zapalnego w tym miejscu, a tym samym do powstania nadżerek. Choroba wynika z nieprawidłowo działającego zwieracza dolnego przełyku, który, jeśli działa prawidłowo, chroni przełyk przed cofaniem się treści z żołądka. 
Jakie są najczęściej występujące objawy refluksu? Czy można je zmniejszyć poprzez odpowiednią dietę? Sprawdź to w naszym artykule!

Refluks żołądka – objawy

Do najbardziej charakterystycznych objawów refluksu należy cofanie się treści żołądkowej do przełyku. Choroba ta może jednak wywoływać również szereg innych objawów, Najczęściej występujące przy refluksie objawy to:
- ból w klatce piersiowej
- kwaśne odbijanie
- chrypka
- kaszel
- nieprzyjemny zapach z ust
- pieczenie za mostkiem
- nadkwasota.

Objawy refluksu najczęściej pojawiają się z określonych przyczyn. Są to przede wszystkim:
- stany, w których dochodzi do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, tj. ciąża, otyłość brzuszna, 
- różne zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, 
- niektóre leki np. antykoncepcyjne, 
- palenie papierosów, 
- nadużywanie alkoholu, 
 
Nieleczony refluks może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym:
- zwężenia przełyku nazywanego też przełykiem Barretta, 
- problemów z przełykaniem,
- krwawienia z przełyku, 
- w skrajnych przypadkach, raka przełyku.
 
Objawy refluksu nie powinny być bagatelizowane. Jeśli refluks żołądka występuje co najmniej raz w tygodniu lub pojawia się od dłuższego czasu należy iść do lekarza, zrobić odpowiednie badania i przyjmować leki przez niego zalecone. 
 
W przypadku refluksu, bardzo ważny jest właściwy styl życia i stosowanie zaleceń żywieniowych, które mogą zmniejszyć częstotliwość występowania nieprzyjemnych objawów. 
 
Najważniejszymi zaleceniami w przypadku refluksu są zmiana stylu życia i żywienia. Jakie zasady warto wprowadzić, aby skutecznie złagodzić nawet najgorsze objawy refluksu? Jak wyleczyć refluks domowymi sposobami?

  • spożywanie częstszych, ale mniejszych objętościowo posiłków (przejedzenie znacznie zwiększa ryzyko zgagi)
  • spożywanie posiłków w spokojnej atmosferze, bez pośpiechu, dokładnie przeżuwając
  • noszenie luźnej, nieuciskającej odzieży
  • powrót do prawidłowej masy ciała
  • całkowita rezygnacja z palenia papierosów
  • unikanie spożywania ostatniego posiłku tuż przed snem
  • unikanie tłustych posiłków, ciężkostrawnych, fast foodów
  • unikanie kawy
  • rezygnacja z alkoholu
  • unikanie produktów kwaśnych – soków, cytrusów,
  • ograniczenie pomidorów i przetworów z nich wyprodukowanych
  • ograniczenie czekolady
  • unikanie potraw pikantnych, ostrych przypraw
  • unikanie napojów gazowanych
  • ograniczenie warzyw cebulowatych, czosnku
  • spanie z głową uniesioną wyżej na poduszce
  • umiarkowana aktywność fizyczna

Wprowadzenie w życie tych zasad, ograniczenie lub całkowita rezygnacja z używek i dbanie o zdrową, bogatą w świeże warzywa i owoce dietę może w znacznym stopniu wpłynąć na zmniejszenie przykrych objawów refluksu.

Pamiętaj o tym, aby unikać produktów, które mogłyby nasilać objawy choroby, takich jak kawa, cytrusy, ostre przyprawy, czekolada, tłuste i smażone potrawy, pomidory czy alkohol. Warto natomiast sięgnąć po naturalne produkty, które mogą złagodzić refluks. Są to np. miód, koper włoski oraz imbir.

Pomijając spożywane produkty, istnieją jeszcze inne czynniki, które mogą nasilać lub wręcz przeciwnie, łagodzić objawy refluksu. Jeśli zmagasz się z tą chorobą, pamiętaj, aby nie nosić ubrań, które są zbyt obcisłe w okolicy brzucha i mogłyby uciskać układ pokarmowy, utrudniając prawidłowe trawienie. Bardzo ważna jest również regularna aktywność fizyczna, jednak nie powinna ona być zbyt intensywna. Umiarkowany sport i ćwiczenia fizyczne mogą pomóc w łagodzeniu objaw refluksu.

Jeśli pojawi się refluks, można wspomóc się również poprzez wypicie szklanki niegazowanej wody lub zastosowanie ziół (jeśli nie ma przeciwwskazań) np. rumianek, prawoślaz lekarski, aloes. W tym wypadku jednak lepiej ograniczać miętę. Jednak to nie są rozwiązania na dłuższą metę. Jeśli refluks występuje częściej, lepiej nie zwlekać z wizytą u gastrologa lub gastroenterologa.

Jaka powinna być dieta przy refluksie?

Jeśli zmagasz się z refluksem żołądka, Twoja dieta powinna być lekkostrawna i wykluczać potrawy, które mogłyby zalegać w żołądku. Aby dowiedzieć się, co można jeść przy refluksie, przeczytaj artykuł, który przygotowaliśmy na ten temat. Znajdziesz w nim listę produktów, które są zalecane w diecie refluksowej, jak również listę produktów, których należy w niej bezwzględnie unikać.

W jaki sposób można wprowadzić dietę refluksową w życie? Może to być trudne zwłaszcza dla osób bardzo aktywnych, które na co dzień nie mają czasu na gotowanie i szykowanie posiłków. Napięty grafik nie ułatwia zmiany stylu życia na zdrowszy. Na szczęście istnieją rozwiązania, które umożliwiają wprowadzenie zdrowej diety nawet osobom, które prowadzą intensywny tryb życia i nie mają kiedy gotować. Jednym z nich jest dieta pudełkowa – opracowane przez dietetyków i zbilansowane pod kątem składników odżywczych posiłki, które są dostarczane prosto do domu.

Odpowiednia dieta i styl życia to kluczowe czynniki, które pozwalają zminimalizować objawy refluksu. Jeśli pomimo lekkostrawnej diety i ograniczenia używek, refluks żołądka i jego objawy nadal dają Ci się we znaki, koniecznie skonsultuj się z lekarzem, który zaleci odpowiednie kroki w celu wyleczenia choroby.


Nietolerancja histaminy - czym jest i jak wprowadzić dietę antyhistaminową?

Histamina to hormon tkankowy, który jest magazynowany w komórkach tucznych i należy do grupy amin biogennych. Jest uwalniania pod wpływem różnych czynników, np. po kontakcie z alergenem lub podczas zmiany temperatury. U niektórych osób występuje nietolerancja histaminy. Czym jest ten stan i jakie są jego objawy? Na te pytania odpowiadamy w tym artykule.

Histamina – co to jest i w jakich produktach się znajduje?

Możemy znaleźć ją w niektórych produktach spożywczych, gdzie powstaje na skutek działania bakterii (dodanych w procesie produkcyjnym celowo lub obecnych na skutek zanieczyszczenia). Istnieją też grupy produktów, które nie zawierają w składzie histaminy, ale mogą wzmagać jej wydzielanie w organizmie lub blokować jej rozkład. 

Jakie są funkcje histaminy? 

  • Pełni rolę mediatora stanów zapalnych
  • Reguluje temperaturę ciała i ciśnienia tętniczego
  • Uczestniczy w gojeniu ran oraz w walce z drobnoustrojami 
  • Reguluje wydzielanie hormonów przysadki
  • Pobudza niektóre gruczoły (między innymi pobudza wydzielanie soku żołądkowego)
  • Jest odpowiedzialna za kurczenie mięśni gładkich (np. oskrzela, macica, jelita)

Histamina jest wydzielana w dużych ilościach w trakcie reakcji alergicznej, po zetknięciu z antygenem. Po kontakcie błony śluzowej z substancją alergizująca dochodzi d vjej uwolnienia i pojawienia się oznak uczulenia (takich jak katar, astma, zmiany skórne, duszności, wymioty, biegunka, a w skrajnych przypadkach nawet wstrząs anafilaktyczny). 

Nietolerancja histaminy

Do nietolerancji dochodzi w sytuacji, w której mimo braku kontaktu z alergenem, pojawiają się objawy uczulenia. Taki stan jest związany ze zbyt wysokim stężeniem histaminy w organizmie. 

Przyczyną może być niedobór enzymu (diaminooksydazy- DAO), który jest odpowiedzialny za rozkład histaminy zawartej w żywności. DAO jest produkowany głównie w jelicie cienkim, wątrobie, nerkach oraz leukocytach. Jeśli w organizmie brakuje enzymu lub działa on nieprawidłowo, histamina nie zostaje rozłożona. 

Niedobór enzymu DAO może mieć charakter pierwotny (wrodzony niedobór, który zdarza się stosunkowo rzadko) lub wtórny. Problemy z niedoborem enzymu i jednocześnie z nietolerancją histaminy często współwystępują ze stanami zapalnymi jelit, SIBO (przerost bakteryjny jelita cienkiego) lub IBS (zespół jelita drażliwego). 

Inne czynniki, które mogą przejściowo zwiększać poziom histaminy w organizmie: 

  • Przewlekły stres
  • Wysiłek fizyczny- szczególnie treningi aerobowe 
  • Choroby infekcyjne 
  • Przyjmowanie antybiotyków

Nietolerancja histaminy – objawy

Objawy podwyższonego poziomu histaminy mogą być niespecyficzne, ale zazwyczaj zalicza się do nich: 

  • Podrażnienie błony śluzowej nosa, wodnisty katar
  • Swędzenie, łzawienie oczu
  • Duszności, problemy z oddychaniem
  • Bóle brzucha, wzdęcia, biegunki,
  • Zmiany skórne, świąd
  • Zaburzenia rytmu serca
  • Zaburzenia miesiączkowania

Diagnostyka 
Dolegliwości związane z nietolerancją histaminy czasami są bardzo niespecyficzne i przez to mogą być błędnie diagnozowane. Podstawą jest obserwacja organizmu i zanotowanie jakie produkty spożywcze i w jakich okolicznościach powodują dany problem. 

Nietolerancja histaminy niekiedy daje podobne objawy do alergii. Z tego powodu warto w pierwszej kolejności ją wykluczyć, wykonując odpowiednie testy. Nietolerancja histaminy nie wiąże się z produkcją przeciwciał IgE, zatem da wynik ujemny. Przy diagnozie nietolerancji histaminy wykonuje się oznaczenie poziomu enzymu DAO i/lub oznaczenie stężenia histaminy w surowicy krwi.

Leczenie oraz dieta 
Podstawą leczenia jest dieta eliminacyjna. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać leki antyhistaminowe. Warto uwzględnić również suplementację witaminą B6, witaminą C i kwercytyną. 

Dieta antyhistaminowa charakteryzuje się przeciwzapalnym działaniem. Wyklucza się w niej produkty z wysoką zawartością histaminy oraz te, które stymulują jej wydzielanie.

Produkty bogate w histaminę:

  • Fermentowane alkohole - przede wszystkim wino i szampan
  • Produkty fermentowane: kiszona kapusta, sos sojowy, ocet
  • Owoce morza, ryby marynowane 
  • Sery dojrzewające i wędzone (np. gouda, parmezan, camembert, brie)
  • Wędliny dojrzewające
  • Niektóre warzywa: awokado, pomidory, bakłażan, szpinak

Produkty stymulujące wydzielanie histaminy:

  • Kakao, czekolada
  • Orzechy (głównie nerkowce i włoskie)
  • Niektóre barwniki, konserwanty i substancje słodzące (z tego powodu w diecie powinno się ograniczać produkty przetworzone) 
  • Kiwi 
  • Banany 
  • Truskawki
  • Maliny
  • Ananas 
  • Pieczarki

Produkty blokujące aktywność enzymu DAO:

  • Alkohol
  • Herbata zielona i czarna
  • Napoje energetyczne

Dieta antyhistaminowa wiąże się z dość dużą ilością ograniczeń, ale nie powinna być trudna do skomponowania. W przypadku bardzo nasilonych dolegliwości lubvokazjonalnej chęci spożycia produktów zawierających histaminę, można rozważyć doraźne zastosowanie tabletek z enzymem DAO. 

Poniżej wymieniamy produkty, które powinny stanowić bazę diety antyhistaminowej: 

  • Produkty zbożowe (z wyłączeniem pszenicy)
  • Jaja
  • Świeże mięso i ryby, poddane gotowaniu lub duszeniu 
  • Mleko pasteryzowane oraz przetwory takie jak: twarogi, serki wiejskie
  • Oleje: oliwa z oliwek, olej kokosowy
  • Świeże warzywa - z wyjątkiem tych przeciwskazanych
  • Świeże owoce - z wyjątkiem przeciwskazanych 
  • Ziołowe herbaty 

W przypadku chorób jelit warto zadbać o ich prawidłową regenerację oraz uszczelnienie bariery jelitowej. W ten sposób wspomożemy naturalną produkcję enzymu DAO. W miarę możliwości warto zadbać o swój rytm dobowy, dobrać odpowiednią dla siebie aktywność fizyczną oraz unikać stresujących sytuacji.

Ponieważ dieta antyhistaminowa wyklucza całkiem sporą listę produktów z dziennego jadłospisu, osoba borykająca się z objawami nietolerancji histaminy musi szczególnie zwracać uwagę na to, co je. Gotowe diety, takie jakie jak Be Diet Optimal, nie są w takim przypadku polecane. Konieczne będzie wprowadzenie odpowiedniej diety eliminacyjnej, która wyklucza produkty bogate w histaminę oraz stymulujące jej wydzielanie.

Jak radzić sobie z nietolerancjami pokarmowymi? Podstawą jest dbanie o właściwie skomponowaną dietę, która wyklucza określone składniki. Warto w tym zakresie wspierać się poradą dobrego dietetyka, który pomoże opracować odpowiednią dietę eliminacyjną.


Czym jest dieta cukrzycowa i jak ją wprowadzić

Na sam początek warto podkreślić, że dieta w zaburzeniach glukozowych nie powinna nazywać się dietą cukrzycową. Nazwa ta była używana dawniej. Aktualnie dieta w takiej chorobie nazywa się dietą z niskim indeksem glikemicznym. Zamiennie może być również używane sformułowanie dieta LOW IG. Czego dotyczy ta dieta? Czym się charakteryzuje? O tym przeczytasz w kolejnej części artykułu.

Dieta cukrzycowa – co to jest?

Dieta z niskim indeksem glikemicznym zakłada przede wszystkim wykluczenie z Twojego jadłospisu produktów z węglowodanami prostymi. To właśnie one są odpowiedzialne za szybki wzrost glukozy we tkwi, który zdecydowanie nie jest dla nas pożądany. Do takich produktów należą przede wszystkim: wyroby z białej mąki pszennej, cukier w różnej postaci, część owoców, zwłaszcza tych suszonych. To główne produkty, które wyklucza dieta na cukrzycę. Szersze dane dotyczące indeksu glikemicznego znajdziesz w wielu tabelach, które są ogólnodostępne.

Posiłki dla cukrzyków powinny natomiast zawierać następujące składniki:

· Produkty zbożowe

W tej grupie musisz bazować na źródłach produktów pełnoziarnistych. Pieczywo żytnie, grahamki, płatki owsiane, mąka owsiana, razowa, makaron razowy, gryczany, kasza bulgur, ryż basmati czy kasza gryczana to składniki, które są mile widziane, a nawet wskazane w diecie dla cukrzyka.

Im więcej błonnika w produkcie zbożowym, tym zwiększa się szansa na to, że Twój poziom glukozy będzie stabilny. Dodatkowo spożywając bogate w błonnik, pełnoziarniste produkty zbożowe, zapewnisz sobie uczycie sytości na długi czas. Zdecydowanie niedopuszczalne z tej grupy będą wszelkiego rodzaju słodkie płatki, po które często sięgają dzieci. Koniecznie należy wykluczyć również wszelkiego rodzaju drobne kasze, jak manna, czy perłowa, które charakteryzują się wysokim IG.
 
· Warzywa

To właśnie ta grupa powinna zajmować połowę talerza, na którym zjadasz posiłek. Przy diecie cukrzycowej/ diecie o niskim IG, do wyboru masz całą gamę warzyw. Uważaj jednak na warzywa skrobiowe np. dynię czy ziemniaki. Najkorzystniej będzie spożywać je w wersji na zimno, np. ziemniaki mogą występować w roli dodatku do sałatki. W ten sposób łatwiej zachowasz stabilny poziom glukozy po posiłku.
Posiłki w cukrzycy powinny również mieć odpowiednie proporcje. Nie nakładaj na talerz zbyt dużo warzyw skrobiowych. Niech będą towarzystwem do innych warzyw, a nie głównym składnikiem. Ponadto staraj się zjadać warzywa nierozgotowane, w niezmienionej formie. Kremy, pure nie zawsze się tutaj sprawdzą. Jeśli już zdecydujesz się na zupę krem, to wybierz np. zupę z pomidorków. Koniecznie dołóż do takiego dania źródło białka (mięso) czy tłuszczu (olej, orzechy, ser) . Pozwoli to również na lepsze utrzymanie glikemii na stałych poziomie.
 
· Owoce

Jak na samym początku zostało wspomniane, w diecie na cukrzycę owoce najlepiej wybierać w wersji świeżej. Nie dodawaj owoców suszonych do posiłków, ponieważ mają one zdecydowanie wyższy indeks glikemiczny. Zjadaj owoce niezbyt dojrzałe, ponieważ mają one niższy IG. Staraj się, aby owoce były zjadane bezpośrednio do posiłku. Możesz również skomponować je jako oddzielne danie, ale zawsze powinny występować w diecie w obecności źródeł białka czy tłuszczu. Nie powinny również przeważać w danym posiłku. Możesz np. dodać ich nieco do koktajlu z orzechami i jogurtem. Bardzo dobrze będą komponować się jako dodatek do sałatki, pod warunkiem, że ich udział w posiłku będzie niewielki. Przykładowo może to być sałatka z kurczakiem, rukolą, pomidorkami, truskawkami, oliwą i sosem balsamico.

Zdecydowanie musisz kontrolować się w najwyższych sezonach danych owoców. Wtedy np. czereśnie, jabłka czy truskawki często są zjadane w dużych i niekontrolowanych ilościach. W ten sposób bardzo łatwo można zaburzyć sobie prawidłowe proporcje udziału owoców w diecie.

Warto też zjadać owoce w całości, nie wypijać w formie soków. Należy pamiętać o tym, że soki mają mniej błonnika. Będzie to miało niekorzystny wpływ na poziom glukozy.

Inne produkty jak mięso, nabiał, ryby, tłuszcze mogą występować w diecie na cukrzycę w zasadzie bez większych ograniczeń. Warto jedynie pamiętać, że niekontrolowana ilość tłuszczów w diecie może wpływać na nadwyżki kaloryczne w ciągu dnia. Osoby z cukrzycą często zmagają się również z otyłością czy nadwagą. W tej sytuacji każda nadwyżka będzie działała tutaj na niekorzyść.

Jeśli jesteś w ciąży i masz podwyższony cukier, również musisz zadbać o odpowiednią dietę. Posiłki w cukrzycy dla ciężarnych powinny mieć nie tylko niski indeks glikemiczny, ale również pokrywać zwiększone zapotrzebowanie na organizmu na składniki odżywcze. Podwyższony cukier w ciąży powinien też być regularnie kontrolowany przez lekarza.

Posiłki dla cukrzyków. Jak zachować niski indeks glikemiczny dań?

1. Nie rozgotowuj dań. Najlepiej, aby produkty były ugotowane al dente.
2. Do porcji owoców zawsze dodaj białko i tłuszcz.
3. Makarony, ziemniaki i kasze staraj się zjadać wychłodzone. Skrobia oporna zawarta w takich produktach będzie Twoim sprzymierzeńcem do zachowania prawidłowego poziomu glukozy.
4. Jeśli zjadasz danie zblendowane, nie zapominaj o dodatku białka i tłuszczu.
5. Staraj się, aby w każdym posiłku były warzywa. Zawarty w nich błonnik będzie obniżał indeks glikemiczny całego dania.

Jak zatem może wyglądać Twój przykładowy jadłospis?

Śniadanie 1
Omlet ze szpinakiem dodatkiem łososia posypany kawałkami awokado i kiełków brokuła

Śniadanie 2
Truskawki z orzechami i jogurtem wysokobiałkowym

Obiad
 Kurczak duszony w mleczku kokosowym z dodatkiem warzyw i kaszą bulgur
Kolacja
Sałatka z serem feta i pestkami dyni

Jeśli ta dieta wydaje się być dla Ciebie wyzwaniem na samym początku, zacznij od małych kroków. Przykładowo, zamień tradycyjne desery na takie z ksylitolem czy erytrolem – zamiennikami cukru. Postaraj się wymienić jedną kromkę chleba pszennego na razową. Docelowo zostaw już tylko razowe pieczywo. Jedz posiłki, które będą Cię sycić, tak aby wykluczyć podjadanie. Spróbuj postawić sobie cel, że zamiast kolejnych kanapek na kolację, wybierzesz sałatkę. Takie proste kroki pociągną Cię dalej. A na samym końcu tego łańcucha zobaczysz lepszą stabilizację glukozy i insuliny, a tym samym realną poprawę Twojego stanu zdrowia.
 


Chlorofil w diecie człowieka - dlaczego jest tak ważny?

Chlorofil jest związkiem organicznym, który występuje naturalnie w zielonych częściach roślin. Umożliwia on roślinom przeprowadzanie procesu fotosyntezy, czyli wytwarzanie energii w formie węglowodanów, tlenu z wody i dwutlenku węgla z udziałem światła słonecznego. Chlorofil odgrywa bardzo ważną rolę nie tylko dla ludzi, ale również dla człowieka. Jakie funkcje pełni ten składnik i dlaczego warto zadbać o to, aby znalazł się w codziennej diecie? Przekonaj się!

Chlorofil – właściwości

Na wstępie krótko wyjaśniliśmy, co to jest chlorofil i jakie są jego funkcje w przypadku roślin. Teraz przyjrzymy się, jakie korzyści może przynieść ten składnik nam. W diecie człowieka chlorofil, tak jak inne barwniki roślinne, pełni głównie funkcję przeciwutleniacza. Zawiera cenne antyoksydanty, które chronią nasz organizm przed działaniem wolnych rodników. Tym samym mogą przyczyniać się do poprawy kondycji skóry i włosów, zmniejszać ryzyko zachorowania na nowotwór oraz wspomagać organizm w walce ze stanami zapalnymi, które występują podczas infekcji bakteryjnych i wirusowych oraz w przebiegu chorób autoimmunologicznych (np. choroba Hashimoto).

Chlorofil ma również silne działanie przeciwzapalne, dlatego warto włączyć go do swojej diety także przy bólach stawów, opuchliźnie, stanach zapalnych jelit i żołądka. Chlorofil jest stosowany między innymi przy leczeniu artretyzmu, chronicznego zapalenia trzustki oraz zapalenia zatok.

Dieta bogata w chlorofil dba o równowagę zasadowo-kwasową organizmu, tym samych chroniąc go przed rozwojem niebezpiecznych dla zdrowia patogenów. Chlorofil wyróżnia się silnymi właściwościami antybakteryjnymi i przeciwwirusowymi, dlatego jest doskonałym wsparciem dla naszego układu immunologicznego.
 

Do mniej znanych właściwości chlorofilu właściwości zaliczamy również neutralizację zapachów wydzielanych przez ludzkie ciało. Składnik ten działa jak naturalny dezodorant, wobec tego może być pomocny przy problemach takich jak nadmierne pocenie lub nieprzyjemny zapach z ust.

Chcesz zrzucić kilka zbędnych kilogramów? W takim razie chlorofil powinien stanowić obowiązkowy element Twojej codziennej diety! Ten naturalny składnik ma bardzo korzystny wpływ na pracę układu pokarmowego, wspiera mikroflorę jelitową i zapobiega zaparciom, a dodatkowo pomaga oczyścić jelita z zalegających resztek jedzenia. Jeśli zmagasz się z nadmiernym apetytem, również powinnaś wzbogacić swoje posiłki o dodatek chlorofilu, który zapewni Ci uczucie sytości na dłużej.

Jeśli dużo trenujesz, pamiętaj, że w Twojej diecie powinno znaleźć się nie tylko białko, ale również wartościowe owoce i warzywa, także te bogate w chlorofil. Ze względu na swoje właściwości regeneracyjne (szybsze gojenie się ran), przeciwzapalne oraz przeciwbakteryjne, chlorofil stanowi cenny składnik również dla sportowców i osób intensywnie trenujących. Zachęcamy do przeczytania naszego artykułu, z którego dowiesz się, jakie owoce i warzywa są najlepsze po treningu!

Chlorofil w diecie

Na rynku chlorofil roślinny jest dostępny w kilku formach - w płynie, w tabletkach oraz w proszku. Spożywanie suplementów diety z chlorofilem nie powinno wiązać się z ryzykiem, jednak trzeba zaznaczyć, że najprawdopodobniej nie mają one większego wpływu na nasze zdrowie.
Chlorofil w formie suplementu często bywa przedstawiany jako środek na „oczyszczanie” i wspomagający odchudzanie. Można spotkać się również z informacjami na temat zwiększenia krzepliwości krwi, czy zwiększenia poziomu żelaza. Literatura naukowa nie potwierdza jednak żadnego z wyżej wymienionych działań chlorofilu. Co więcej nie ma badań, które potwierdzałyby, że chlorofil w postaci suplementu ma takie samo działanie, jak chlorofil naturalnie występujący w warzywach.

Dlatego zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest sięganie po warzywa i owoce naturalnie zawierające ten barwnik. Nie tylko ze względu na samą obecność chlorofilu, ale również innych ważnych składników mineralnych, takich jak: kwas foliowy, witamina K, czy beta- karoten. Warzywa obfite w chlorofil najlepiej jeść świeże i surowe. Ma to na celu zachowanie w nich jak największej ilości tego związku. Zawartość chlorofilu w warzywach obniża ich obróbka – krojenie, gotowanie w wodzie lub na parze, a także rozmrażanie.
 
Jak dostarczyć swojemu organizmowi chlorofil w diecie? To proste – wystarczy codziennie spożywać warzywa o zielonych liściach! Poniżej przedstawiamy naturalne produkty zawierające najwięcej chlorofilu:

  • 1 kubek pietruszki: 38.0 mg
  • 1 kubek szpinaku: 23.7 mg
  • 1 kubek rukwi wodnej: 15.6 mg
  • 1 kubek zielonej fasolki: 8.3 mg
  • 1 kubek rukoli: 8.2 mg
  • 1 kubek pora: 7.7 mg
  • 1 kubek cykorii: 5.2 mg
  • 1 kubek słodkiego groszku: 4.8 mg
  • 1 kubek kapusty chińskiej: 4.1 mg

Istnieje wiele powodów, by zadbać o chlorofil w diecie. Przeciwdziała on wielu chorobom i czynnikom, które są uznawane za szkodliwe dla organizmu. Dodatkowo wpływa na lepszy wygląd i samopoczucie, a także wspiera odchudzanie i utrzymanie prawidłowej wagi ciała. Biorąc pod uwagę liczne korzyści wynikające ze spożywania tego składnika, zdecydowanie warto zwiększyć ilość zielonych warzyw liściastych w diecie. W jaki sposób? Można wykorzystać je np. do przygotowania pysznej sałatki lub dodawać do koktajli.
Pamiętaj o tym, że chlorofil jest rozpuszczalny w tłuszczach, dlatego należy spożywać go ze źródłem tłuszczu. W tym celu wystarczy dodać do sałatki np. kilka kropel oleju roślinnego, który przy okazji dostarczy organizmowi szereg cennych substancji odżywczych. 

Jak uzupełnić chlorofil w diecie?

Aby dostarczyć organizmowi optymalną ilość chlorofilu, zamiast przyjmować suplementy, lepiej postawić na dietę bogatą w warzywa o zielonych liściach, które są bogate w ten składnik. Dobrym wyborem jest dieta pudełkowa Be Diet Optimal o starannie opracowanym i zbilansowanym pod kątem odżywczym składzie. Dieta opiera się na 5 pełnowartościowych posiłkach. W menu często pojawiają się składniki bogate w chlorofil, np. rukola, szpinak czy sałata. Wybierając tą dietę zyskujesz pewność, że Twój organizm otrzyma komplet składników odżywczych niezbędnych dla zdrowia, pięknej skóry i szczupłej sylwetki!